Φόρος Ακίνητης Ιδιοκτησίας

Οι Ηγέτες Πρέπει Να Λένε Στους Πολίτες Αυτά Που Πρέπει Και Όχι Αυτά Που Επιθυμούν Να Ακούσουν!

Του Σάββα Ηλιοφώτου, Δημάρχου ΣτροβόλουΗ συζήτηση που προέκυψε με την έκφραση από μέρους της κυβέρνησης της πρόθεσης να φορολογήσει την ακίνητη ιδιοκτησία, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίον διεξήχθη, έφερε πίσω στην πολιτική ζωή <<μυρωδιά>> αυτού που καθιερώθηκε να ονομάζουμε <<ιδεολογία>>, η οποία χάθηκε μέσα στην μονοδιάστατη και μονότονη ενασχόληση των πολιτικών κομμάτων με το εθνικό πρόβλημα, σε βαθμό που να δίνεται η εντύπωση, ότι όλα περίπου τα κόμματα στα θέματα της οικονομίας και των άλλων εκφάνσεων της ζωής, είναι <<ρούχα μαζί που πλύθηκαν και έχουνε γίνει ροζ...!>>.
Είδαμε από την μια την κυβέρνηση πρόωρα και αποσπασματικά να στέλλει το μήνυμα ότι για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης θα φορολογήσει μόνο τους μεγαλοϊδιοκτήτες, και απαντώντας αμυντικά στους ανελέητους κανονιοβολισμούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να καθησυχάζει τους <<απλούς πολίτες>> λέγοντας τους ότι δεν θα πειράξει την τσέπη τους..! Είδαμε το ΑΚΕΛ να τρέχει να στηρίζει και να αποσαφηνίζει , ως ήταν φυσιολογικό να κάνει, τις επιλογές της Κυβέρνησης και να δίδει πιο έντονο ιδεολογικό στίγμα στην συζήτηση, παρουσιαζόμενο ως το κατεξοχήν κόμμα που <<βάλλει>> εναντίον του κεφαλαίου...
Η αξιωματική αντιπολίτευση από την άλλη, με την άνεση του αφορολόγητου λόγου, όρμησε από τα αριστερά της κυβέρνησης και προσπάθησε να καλύψει όλο τον ιδεολογικό χώρο, συνθλίβοντας με τις απανωτές παρεμβάσεις της το Κέντρο και την Σοσιαλδημοκρατία, ενώ επιμελώς φρόντισε να μην ανησυχήσει καθόλου τους μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλογεωκτήμονες, τονίζοντας ότι είναι με αυτούς, που προφανώς έχουν τα χρήματα, που πρέπει να συνεργαστεί η κυβέρνηση και μαζί να βρουν τις λύσεις, μια υπόδειξη που πιστεύω ότι είναι ορθή, αλλά να αφήσει κατά μέρος τις σκέψεις για φορολόγηση τους, κάτι που είναι φυσικά λανθασμένο!
Οι συζητήσεις γύρω από την φορολόγηση της ακινήτου ιδιοκτησίας, ενίσχυσαν την ολοένα επικρατούσα ατμόσφαιρα περί της ύπαρξης στο πολιτικό σκηνικό, μόνο δύο μεγάλων κομματικών πόλων, με μικρούς δορυφόρους να περιστρέφονται γύρω τους...
Η ιδεολογία της Σοσιαλδημοκρατίας δεν πέτυχε να αρθρώσει λόγο και να μεταφέρει το μήνυμα ότι δεν αποδέχεται την ύπαρξη στην ζωή μόνο <<ανήφορου>> και <<κατήφορου>> ή μόνο <<μαύρου >> και <<άσπρου>>, δηλαδή το Κεφάλαιο από την μια και οι Εργαζόμενοι από την άλλη σε μια συγκρουσιακή σχέση, αλλά αντίθετα αποδέχεται ότι την ζωή την συνθέτουν και <<ισιότοποι>> και πολλά άλλα <<χρώματα>>, δηλαδή αποδέχεται και σέβεται τις δομές τις κοινωνίας όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί δια μέσου των χρόνων και ότι πιστεύει στην συνεργασία όλων των κοινωνικών φορέων σαν μέσο παραγωγής ευημερίας...
Αν κοιτάξει ένας προσεκτικά και αναλύσει τις δηλώσεις που έγιναν, θα διακρίνει καθαρά τα ψήγματα της ιδεολογικής βάσης από την οποία τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν ξεκινήσει για να φτάσουν εδώ που είναι σήμερα και τα οποία δεν γίνονται έντονα ορατά ή δεν γίνονται ορατά στον <<απλό πολίτη>>, από την αδυναμία των άλλων κομμάτων να τα αναδείξουν...

Οι αντοχές και η υπευθυνότητα των ηγεσιών ενός τόπου δοκιμάζονται πάντοτε σε περιόδους δύσκολες όπως αυτή που περνούμε τώρα. Οι ηγέτες πρέπει να λένε στους πολίτες αυτά που πρέπει, δηλαδή αυτά που σκέφτονται και που έχουν στον νου, και όχι αυτά που νομίζουν ότι επιθυμούν οι πολίτες να ακούσουν! Δυστυχώς, με την είσοδο των επαγγελματιών επικοινωνιολόγων στην πολιτική ζωή, έχει ταυτόχρονα εξαφανιστεί από την πολιτική ζωή και η γνησιότητα της σκέψης, της άποψης και της έκφρασης. Όταν κρίνονται σήμερα οι πολιτικοί για αυτά που λένε, στην ακρίβεια κρίνονται οι επικοινωνιολόγοι τους για το πόσο καλά τους τα είπαν να τα πουν, ή και πόσο καλά τους βοήθησαν να τα αφομοιώσουν... Όπως το ποδόσφαιρο έγινε παιγνίδι των εκατομμυριούχων και που αυτό που στο γήπεδο χειροκροτείς, είναι το πόσο καλές μεταγραφές έκανε ο Πρόεδρος του Σωματείου και πόσα έδωσε του ...προπονητή για να κερδίσει, έτσι και η πολιτική, έγινε παιγνίδι της επικοινωνιολογίας...
Οι πολίτες πρέπει μέσα από τα ποδοβολητά και τις αναλύσεις με τις οποίες βομβαρδίζονται από τα ΜΜΕ, να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν την ουσία του προβλήματος μέσα από τις σκοπιμότητες που συνήθως αυτά εξυπηρετούν, και ενώ οι πολίτες θα βλέπουν το ατομικό τους συμφέρον να μην παραγνωρίζουν το ευρύτερο συμφέρον, δηλαδή το συμφέρον της κοινωνίας μέσα στην οποία ζούμε. Να αναζητούν και να βρίσκουν μόνοι τους την αλήθεια και να μην την τρώνε όπως τους σερβίρεται γιατί είναι γεμάτη τοξίνες....

Πρέπει να γίνει αποδεκτό από όσους δηλώνουν κομμουνιστές, ότι οι δομές και οι αντιλήψεις της σημερινής κοινωνίας, είναι διαφορετικές από ότι ήσαν όταν οι οραματιστές της κομμουνιστικής ιδεολογίας, έψαχναν μέσα από τις θεωρίες και τις προτροπές τους να δώσουν απαντήσεις στην κοινωνική ανισότητα και την εκμετάλλευση του εργαζόμενου(υπαλλήλου δηλαδή, γιατί και ο εργοδότης εργάζεται) από τους εργοδότες που κατείχαν κάποτε και όλο το κεφάλαιο. Σήμερα εργοδότες είναι και οι μικρομεσαίοι, οι αυτοεργοδοτούμενοι, οι μαγαζάτορες, και κάποιοι από αυτούς έχουν πολύ μικρότερο εισόδημα και περιουσία μικρότερη από ένα δημόσιο ή ιδιωτικό υψηλόμισθο υπάλληλο. Όπως υπάρχουν και πρόσφυγες με ψηλότερο εισόδημα και περισσότερες περιουσίες από μη πρόσφυγες! Οι κάτοχοι μεγάλων περιουσιών σε ένα δημοκρατικό σύστημα, όπως είναι το δικό μας, δεν δαιμονοποιούνται και ούτε στιγματίζονται με δηλώσεις, άμεσα ή και έμμεσα, ως να έχουν αποκτήσει την περιουσία τους με αθέμιτο τρόπο! Ούτε πρέπει να στέλλεται το μήνυμα ότι πρέπει περίπου να κυνηγηθούν και όχι να φορολογηθούν όπως οιονδήποτε άλλο πολίτη του κράτους! Δηλώσεις που μιλούν για <<απλούς πολίτες>> ανεξάρτητα του ότι κατανοούμε τι θέλουν να πουν, δεν βοηθούν. Οι άλλοι τι είναι δηλαδή, <<σύνθετοι ή πολυσύνθετοι, πολίτες>>; Επίσης δεν πρέπει αμυντικά και γενικολογώντας να στοχοθετούμε αριθμητικά την πηγή προς την οποία θα προστρέξουμε, δύο χιλιάδες ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας είπε ο Υπουργός Εσωτερικών, για να λύσουμε το οικονομικό πρόβλημα του κράτους! Επιβάλλεται να είμαστε προσεκτικοί και να μην οδηγούμε την εργατική, όπως καθιερώθηκε να λέγεται τάξη, στο απυρόβλητο και στην ασυλία για ότι κάμει και ότι ξοδέψει, γιατί με αυτό τον τρόπο την φθείρουμε και την διαφθείρουμε.
Από την άλλη, στους οπαδούς της καλούμενης Φιλελεύθερης Οικονομίας, πρέπει να θυμίσουμε ότι η οικονομική κρίση την οποία σήμερα βιώνουμε, είναι αποτέλεσμα της αλόγιστης και ανεξέλεγκτης επιχειρηματικής δραστηριότητας, η οποία εκμεταλλεύτηκε την απροστάτευτη, αποϊδεολογικοποιημένη και αφελή εργατική τάξη, βλέπε ταξίδια με τα δανεικά, σπίτια στα οποία υποθηκεύει τους μισθούς ολόκληρης της ζωής, γυναίκες, μπούκκικα, καζίνα κοκ , η οποία Φιλελεύθερη Οικονομία, ήθελε πλήρη ιδιωτικοποίηση κάθε κερδοφόρας δραστηριότητας, και με την οικονομική κρίση σήμερα, ζήτησε και πήρε κρατικοποίηση των ζημιών που στην συνέχεια προέκυψαν...
Σε μια περίοδο κρίσης, πρέπει όλοι ανεξαίρετα να συμμετάσχουμε στην προσπάθεια για να γεμίσουν ξανά τα κρατικά ταμεία, ανάλογα με το τι έχει ο κάθε ένας ,και εκεί που θα κριθεί η κυβέρνηση και η βουλή είναι στον τρόπο και την μεθοδολογία που θα χρησιμοποιήσουν για να τα μαζέψουν και στο που και στο πως θα τα ξοδέψουν! Όχι στο πόσο ο κάθε ένας θα <<αρτιρήσει >> υπέρ του <<φτωχού>>...!! Δεν είναι εποχή που μπορείς να μαζεύεις χρήματα από μια κοινωνική τάξη, για να ξοδεύεις αλόγιστα και χωρίς αποτέλεσμα σε μια άλλη!

10/01/2010